„Geislavarnir og barnaröntgenmyndataka“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Lína 14:
Það þarf alltaf að útskyra rannsóknina vel fyrir bæði foreldrum og barninu sjálfu áður en rannsóknin hefst . Með góðri samvinnu við barnið má auka líkur á að rannsóknin heppnist. Ef barnið er kyrrt og andar á réttan hátt má koma í veg fyrir að það verði fyrir óþarfa geislaskammti, sem gæti orsakast af því að myndin er hreyfð og ekki nógu góð og endurtaka þarf hana.
Þetta þarf þó ekki að þýða að áhættan fyrir börn sé miklu meiri en fyrir fullorðna þar sem í flestum tilfellum er hægt að taka röntgenmyndir af börnum með mun lægri geislaskömmtum en hjá fullorðnum. Þannig þarf lungnamynd af barni aðeins 1/10 af þeirri yfirborðsgeislun sem þarf við lungnamynd hjá fullorðnum. Minnka má geislaskammta barna með ýmsu móti, m.a. með að nota ekki dreifigeislasíu á yngstu börnin og síur með lægra síuhlutfall en almennt er notað (r = 1:8, 40L/cm) fyrir eldri börn. Slíkt getur lækkað geislun 3 – 4 falt.
Ávallt skal not blýsvuntur/buddur þar sem því verður við komið.
Að takmarka skyggnitíma vegur einnig þungt og þá
== Ekki endilega meiri geislaskammtur == staklega að velja minna svæði en filmuhylki segir til um þegar notuð er sjálfvirk afblendun. Einnig er það talið æskilegt á þeim stöðum þar sem mikið er um röntgenrannsóknir af börnum að sérþjálfað starfsfólk sjái um þær, t.d. geislafræðingur með sérþjálfun. Í desember 2003 var barnaröntgenstofa LSH flutt á nýjan stað og er hún á sama gangi og bráðamóttaka barna á Barnaspítala Hringsins. Með tilkomu digital röntgenbúnaðar má áætla að geislaskammtur sjúklinga hafi minnkað verulega þar sem minna er um endurtekningar og myndirnar er hægt að lagfæra eftir á.
| |||