„Jólasveinarnir“: Munur á milli breytinga

Á eftir Giljagaur kemur [[w:Stúfur|Stúfur]] til byggða þann [[14. desember]]. Eins og nafnið gefur til kynna er hann minnstur jólasveinanna. Hann stalst í matarleifarnar sem eftir urðu á pönnunum.

 

Á eftir Stúfi kemur [[W:Þvörusleikir|Þvörusleikir]] sem kemur [[15. desember]]. Eftir að potturinn var skafinn með þvörunni þótti honum gott að stelast til að sleikja hana í von um að finna eitthvað bragðgott á henni.

 

Á eftir Þvörusleiki kemur svo [[w:Pottaskefill|Pottaskefill]] ofan úr fjöllunum þann [[16. desember]]. Hann vildi skafa að innan pottana sem ekki var búið að þrífa eftir matseld, og þótti honum skófirnar hið mesta hnossgæti.

 

Á eftir Pottaskefil kemur síðan [[Askasleikir]] þann [[17. desember]]. Hann var kaldur karl sem laumaði sér inn í bæina og undir rúm fólksins. Þegar fólkið lagði frá sér askana á gólfið fyrir framan rúmin, þreif hann askinn og sleikti innan úr honum.

 

Á eftir Gáttaþef kemur [[Ketkrókur]] til byggða þann [[23.desember]] á [[Þorláksmessu]]. Hann veit ekkert betra en ket(kjöt). Ketkrókur er nokkuð útsjónarsamur þegar kemur að því að verða sér úti um það. Hann setur krókstaf niður um eldhússtrompinn og krækir sér þannig í hangikjötslæri sem hengd eru í rjáfrin eða nær sér í heitan hangikjötsbita beint úr pottinum.

 

Á eftir Ketkrók kemur síðan [[Kertasníkir]] síðastur jólasveinanna til byggða á [[aðfangadag]] sem er [[24.desember]]. Hann situr um að hnupla kertum frá fólki sem slysast til að leggja þau frá sér. Helst vill hann hafa þau úr tólg, svo hann geti nartað í þau um leið og hann horfir hugfanginn á logana sem þau gefa frá sér.