„Kumlanám“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Svanhildur (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
Svanhildur (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 3:
Höfundur er Svanhildur Anna Bragadóttir
[[w:Atferlisfræði|Atferlisfræði]] (behaviorism) er einn angi sálfræði sem byggir á þeirri grunnhugmynd að hægt sé að rannsaka og útskýra hegðun á vísindalegan hátt án þess að taka tillit til innri hugarferla (wikipedia.org). Helstu kennismiðir atferlisfræðinnar eru Ivan Pavlov sem kom fram með klassíska skilyrðingu[[w:klassíska skilyrðingu|klassíska skilyrðingu]] (classical conditioning), John B. Watson sem vildi rannsaka hegðun á tilraunastofum og B.F. Skinner sem kom fram með [[w:virka skilyrðingu|virka skilyrðingu]] (operant conditioning).
Atferlismeðferð (behavior therapy) er ein tegund sálfræðimeðferðar (wikipedia. org). Hún er notuð til að meðhöndla ýmsar tegundir af geðröskunum og hegðunarvandamálum og byggist meðferðin á að notast við klassíska og virka skilyrðingu til að breyta hegðun fólks. Atferlismeðferð hefur gefist vel á ýmsum sviðum svo sem inni á sjúkrahúsum, í menntastofnunum og inni á heimilum svo eitthvað sé nefnt.
Einn angi atferlismeðferðar er svokallað [[w:kumlanám
Algengar gerðir af táknum (tokens) sem eru notuð eru hringir úr plasti eða járni, merki í skólabók, punktar á merkispjöldum, stjörnur, límmiðar, pappírsúrklippur, broskarlar og spilapeningar.
Styrkjum er ýmist skipt í innri (intrinsic) og ytri (extrinsic) styrki (Cohen, Manion og Morrison, 2006; bls. 305 - 306). Innri styrkir eru tilfinningar sem nemendur upplifa svo sem stolt, ánægja og fleira en ytri styrkir eru hlutbundnir, til dæmis stjörnur og broskarlar.
|