„Sorg“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Salvor (spjall | framlög)
Abbe1234 (spjall | framlög)
mEkkert breytingarágrip
Lína 6:
[[Mynd:Pearl of Grief.jpg|200px|left]][[Sorg]] og áföll eru hluti af lífinu. Það má segja að lífið sé ferðalag um augnablik jákvæðrar upplifunar og sársaukafullrar reynslu sorgarinnar. Flest okkar þurfum við einhvern tíma á ævinni að glíma við sorgina. Sorgin og sárar tilfinningar hennar eru eðlileg viðbrögð við missi. Missir er ekki eingöngu bundinn við að einhver deyr, en þó mest eftir dauða þess sem við unnum. Missir getur líka tengst [[w:skilnaður|skilnaði]], slysum, fötlun, veikindum eða ef fjölskyldumeðlimur verður fyrir árás eða ofbeldi og öðru mótlæti í lífinu.
Það er mjög einstaklingsbundið hvernig fólk bregst við sorg. Aldur syrgjanda, lífsreynsla, trúarskoðun, kyn syrgjandans og tengsl við þann sem féll frá skiptir einnig máli. (Konur tjá sig oft meira um sorgina en karlar.)
Sorgin er ekki atburður heldur ferli. Sorgin veldur breytingum á lífi þess sem syrgir eða alla fjölskylduna. Tilveran verður í sumum tilfellum ekki söm aftur. Flestir erum við þó sammála um að í sorgarferlinu sé flæði tilfinninga mikið og tilfinningasveiflur töluverðar. Þessar breytingar í tilfinningalífi syrgjandans gerir það að verkum að hann veðruverður oft hræddur við eigin viðbrögð og því er mikilvægt að fá viðurkenningu, frá umhverfinu, á að þetta sé eðlileg viðbrögð við þeirri þungbæru reynslu sem missir er.
 
== Sorgarviðbrögð ==
Lína 14:
 
=== Áfall,doðatilfinning og afneitun ===
Gerist yfirleitt strax á eftir missi. Syrgjandinn ímyndar sér að missirinn hafi ekki orðið. Syrgjandinn finnst hann vera áhofandi að lífinu en ekki þáttakandi. Doðatímabilið einkennist af því að syrgjandinnsyrgjendur heyra ekki það sem sagt er, skilja það ekki og sjá ekki samhengið. Þetta getur jafnvel varað í 3-4 mánuði. Þessi doðatilfinning er í raun vörn fyrir syrgjandann til að hjálpa honum að takast á við erfið verkefni, svo sem skipulag jarðafarinnarjarðarfarinnar og þeim breytingum sem óneitanlega fylgja í kjölfarið. Á þessu tímabili heyrir syrgjandinn gjarnan frá umhverfinu hvað hann standi sig vel. Afneitun er algeng að neita að horfast í augu við missinn. Hún gefur syrgjandanum færi á að ná áttum. Áfallið og afneitunin getur varað frá nokkrum klukkutímum í nokkra mánuði.
 
=== Reiði ===
Reiði getur komið fram hjá syrgjandanum, út í hann sjálfan, hinn látna, annað fólk s.s. ættingja og heilbrigðisstarfsfólk og ekki má gleyma reiðinni sem beinist gegn Guði. Oft fylgir sektarkennd í kjölfar reiðinnar vegna þess sem sagt eða gert var og einnig yfir því sem ekki komst í verk að segja eða gera. Mikilvægt er að horfast í augu við reiðina og sýna þær tilfinningar sem við höfum í sorgarferlinu. Fólk sem geymir reiðina innra með sér getur upplifað seinna í lífinu, bæði líkamleg og streitutengd vandamál vegna þessara niðurbældu tilfinninga.
 
=== Þunglyndi ===
Lína 41:
* Reyndu að halda þig við ákveðið skipulag á hverjum degi, leggstu til svefns og vaknaðu á sama tíma.
 
* Notaðu ekki vímugjafa ( áfengi og lyf ) slíkt frestar því að þú takir á tilfinningar þínar.
 
* Leyfðu þér að gráta, gráturinn losar spennu og losar óttann. Leyfðu þér að gráta innan um aðra.
Lína 51:
* Leyfðu þér að gleðjast, það er ekki vanvirðing við þann látna.
 
* Regluleg hreyfing er mikilvæg, sund, ganga úti eða sú hreyfing sem þér hentar best. Hreyfingin örvar myndun efna ( endorfin) í líkamanum, sem minnka sársauka og streitu og auka vellíðan.
 
* Reyndu að setja þér markmið að gera daginn í dag að betri degi en daginn í gær.
Lína 61:
 
Oftast vinnur syrgjandinn úr sorgarferlinu með tímanum án utanaðkomandi sérfræðihjálpar. En stundum þarf viðkomandi á hjálp að halda vegna erfileika að takast á við sorgina einn. Hægt er að leita hjálpar hjá fagfólki s.s. sálfræðingi, presti,félagsráðgjafa eða sorgarsamtakana “ Ný dögun..” [http://www.sorg.is www.sorg.is]
Sorg er hræðileg lífsreynsla sem við flest verðum fyrir á lífsleiðinni. En sorgin er hluti af lífinu og við þurfum öll,fyrr eða síðar að takast á við sorgina og komast í gegnum hana heil.
 
Þegar þú ert sorgmæddur