„Costa del sol og Costa de la luz“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Margjons (spjall | framlög)
Margjons (spjall | framlög)
Lína 81:
ALHAMBRAHÖLLIN í Malagahéraði - á strönd sólarinnar: Costa del sol sem er svo mörgum Íslendingum kunn, er vissulega einstakur vitnisburður um fegurðarskyn og stórfenglegan arkitektúr Araba. Torremolinos hefur til dæmis lengi verið ákaflega vinsæll ferðamannstaður okkar Íslendinga og Granada þekkja margir sem þangað hafa komið þar sem höllin mikilfenglega, [[w:en:Alhambra |Alhambra]], gnæfir upp úr landslaginu.
 
 
Al- Mu´tamid, ,,konungsskáldið" í Sevilla, ríkti frá 1068 til 1091. Setningarbrotið hér fyrir ofan er fengið úr munúðarfullu ljóði hans sem ber nafnið ''Í minningu'' ''Silvers.'' Ást hans og virðing fyrir ljóðum mun vera algjört einsdæmi meðal þjóðhöfðingja. Hann hafði eitt sinn boðið flokki Berba, svokölluðum Almoravidum, til Spánar til að fá þá til að hjálpa höfðingjum Mára í stríðinu við Alfons VI. En gestirnir voru ekki þakklátari fyrir boðið en svo að þeir sviptu Al Mu´tamid völdum og sendu hann í útlegð til Aghmat í Marokkó. Þar dó hann í fangelsi árið 1095. Við útlegð þessa ljóðelska höfðingja tók blómaskeiði arabískrar menningar á Spáni að hnigna. Þótt Almoravidarnir gerðust ærið spænskir á svo löngum tíma, urðu þeir nú samt aldrei vel mæltir á arabíska tungu og kunnu því lítt að meta rætur menningarinnar sem þeir þó reyndu að tileinka sér upp að ákveðnu marki. - Þeir þekktu í raun aldrei nógu vel til klassískrar menningar araba. Hirðlíf þeirra einkenndist til að mynda ekki af þeim anda gestrisni og virðingar fyrir ljóðagerð sem Al-Mu´tamid hafði svo ríkulega til að bera.(Sjá Andalúsíuljóð bls.99)